wijngaard het symbool. Want druiven zijn niet alleen een mooie vrucht van de natuur, maar ook is er de inzet van mensen voor nodig om de kwaliteit van die druiven te verbeteren door wijngaarden aan te leggen. Bovendien ontdekten de mensen dat ze van druiven wijn konden maken: een krachtige en feestelijke drank.

Toch ging er iets mis op de aarde. Vooral de mensen zelf waren niet zo liefdevol, wijs en vredelievend zoals God ze bedoeld had. Ze brachten in hun leven zure vruchten voort van haat en liefdeloosheid, hardheid en egoïsme, oorlog en dood, verdeeldheid en wantrouwen, lelijkheid en leugen. De Schepper kon dit alles niet op zijn beloop laten. Om te zorgen dat er op aarde weer goede vruchten onder de mensen konden groeien, was het nodig dat Hij zijn eigen liefde en levenskracht onder ons ging planten. Daartoe zond Hij zijn Zoon naar de aarde, zoals we met Kerstmis vieren.

Doordat Gods Zoon een mens werd zoals wij, heeft Hij deel uitgemaakt van onze wereld en onze geschiedenis. Hij heeft zijn wortels in onze aarde geplant en is voor ons een boom geworden, waarvan wij de takken mogen zijn. “Ik ben de wijnstok”, zegt Jezus , ”Jullie zijn de takken, de ranken” (Joh 15,5). Wanneer we met Hem verbonden blijven, zoals takken aan de boom, krijgen we via Hem de levenssappen van Gods liefde, wijsheid en kracht en kunnen we als mensen volop goede vruchten voortbrengen. Maar los van Hem zijn we niet geworteld in Gods liefde en levenskracht, en zullen we slechts vergankelijke en uiteindelijk zure vruchten voortbrengen.