Sint Janssingel
Met de Vestingwet van 1874
verloor 's-Hertogenbosch zijn status als vestingstad. De stadspoorten
mochten worden geslecht de stadswallen afgegraven en de voormalige
vestinggronden bebouwd worden. De stadsmuren bleven behouden omdat die
tevens een waterkerende functie hadden.
Alleen bij de Sint Janssingel
was dat niet het geval de muren werden gesloopt en vervangen door brede
taluds. En er werd gebouwd.
|
Overal
aan de randen van de stad op de
voorheen militaire gronden
verschenen arbeiderswoningen. Want
vooral onder de arbeidende klasse
was de woningnood schrijnend groot.
Aan de Sint Janssingel werden voor
hen zeker voor die tijd riante
woningen gerealiseerd. De nieuwe
straat zelf was ruim bemeten. In
1897 kreeg het de naam Sint
Janssingel.
Aan de Sint Janssingel kwam in 1899
ook een klooster van de zusters van
het Gezelschap van Jezus, Maria en
Jozef. Het kreeg de naam Mariënburg
als herinnering aan het
franciscanessen-convent met dezelfde
naam op dezelfde plaats uit de
middeleeuwen. Tot het grote
kloostercomplex aan de Sint
Janssingel behoorde een kweekschool
voor onderwijzeressen met internaat.
Sint Janssingel 88 is een
rijksmonument. 'Anno 1894' staat er
boven de ingang. In dat jaar riepen
Frans van Lanschot en zijn vrouw een
fundatie in het leven voor
huisvesting en verzorging van
bejaarde, ongehuwde vrouwen en
weduwen. Zij moesten wel tot het
personeel van de familie Van
Lanschot hebben behoord. Vele
vrouwen hebben er een goed tehuis
gevonden. Zij werden verzorgd door
de zusters van het naastgelegen
klooster Mariënburg. De Van
Lanschotstichting werd in 1945
opgeheven.
|
|