Beurdsestraat
De Beurdsestraat dankt haar naam aan het oude perceel 'Die Beurde'. Vermoedelijk was dat een stukje polder. Beurde betekende overigens zowel beurs als mand. Het is mogelijk dat er ooit iemand op of bij het terrein gewoond heeft die daar het geschikte hout vond om manden van te maken. Feit is wel dat een Bossche familie Van Beurden haar naam dankt aan dit stuk land, dat ook wel 'Die Boerde' genoemd werd. Boerde staat voor grap, daar is verder weinig uit op te maken. Maar onze straat had ook wel iets van doen met het uitgebreide lakenbedrijf van de stad. Want op de hoek Beurdsestraat - Kemelsharenhoek (ook kamelenhaar werd in de lakenweverij gebruikt) stond al in 1369 de Barbara- of Weverskapel. Een beeld van St. Barbara prijkte in een nis aan de voorgevel. Genoemde hoek had nog twee andere namen: 'Prijckershoek' en 'Oude Huls' op deze laatste naam komen wij in het volgende artikel terug. Van de kapel zou nog veel verteld kunnen worden. Na haar opheffing als zodanig heeft zij o.m. dienst gedaan als cavaleriestal, pakhuis en turfschuur. Ook werden er ooit krijgsgevangenen in opgesloten. In 1900 werd zij afgebroken. De straat telde eens drie bejaardentehuizen: de gasthuizen van Mierden voor 13 oude mannen, dat van Agnes van den Broek voor 7 tot 9 oude vrouwen en het Heuvels gasthuis voor 12 oude vrouwen.
om hun huizen te versieren. De krant meldt 'Een prachtig voorbeeld is reeds gegeven. De bewoners van de Beurdschestraat de eersten die er toe overgingen om hun huizen te sieren ter gelegenheid van den Ommegang welke feit vereeuwigd is geworden door het aanbrengen van een gedenksteen hebben reeds de handen in elkaar geslagen om dit jaar hun groter opgezet plan uit te voeren.' Als nu de Mariastoet trekt (op de eerste zondag in mei om 18:00 uur) zijn er meer huizen langs de Beeweg waar een Mariabeeldje met een kaarsje te zien is. Deze liefde voor Maria hebben de bewoners van de Beurdsestraat (en ook Bandsepoort, Kemelsharenhoek, Oude Hulst) ook uitdragen 1948 toen zij gezamenlijk zeventien keer in het Casino het toneelstuk Bosch' Marieke opvoerden. Maar de huizen bleken in de vijftiger jaren niet meer geschikt voor twintigste eeuwse bewoning. Aan de restauratie werd in het geheel toen niet gedacht. De huizen werden gesloopt en de bewoners gingen verspreid over de gehele stad wonen. Na jarenlange kaalslag werden er aan het eind van de jaren zeventig plannen voor nieuwbouw gemaakt. In 1980 was de noordzijde van de straat weer gedeeltelijk herbouwd.
|