Ook nu
nog spreekt men soms van de Korte
Kerkstraat. En inderdaad was dat
vroeger de officiële naam van het
gedeelte dat vanaf de Markt loopt
tot ongeveer de Hervormde Kerk
daarna begon de Kerkstraat. Zij
kreeg haar naam omdat ze naar de St.
Jan voerde. Het zou overigens
vroeger in niemand hoofd zijn
opgekomen om de St. Janskerk bij die
naam te noemen. Het was altijd 'de
grote kerk'. En het is typisch dat
de
|
Hervormden deze naam ook voor hun
kerk zijn gaan gebruiken. Twee
'grote kerken' dus in de Kerkstraat.
Maar in de reformatietijd waren er
ook nog twee schuilkerken één in het
Rederijkersstraatje dat tussen de
huizen genummerd 56 en 58 loopt aan
de noordzijde van de straat. De
andere schuil- of sluipkerk werd 'de
kerk in de Kerkstraat' genoemd. Men
kon haar bereiken en soms bij
overvallen ook schielijk verlaten
door een viertal straatjes 'Achter
de Engelse Pispot' dat intussen nog
vijf andere namen gehad heeft het
straatje in de Gasselstraat vanwaar
men enige jaren geleden die
schuilkerk kon zien afbreken het
Rederijkersstraatje en het straatje
naast het vroegere Fraterhuis in de
Torenstraat dat nu' dienst doet als
parkeerruimte voor de
Middenstandsbank. Intussen is de
naam Kerkstraat dus wel terecht.
Het was overigens vroeger in
's-Hertogenbosch tussen de officiële straten
in wel een warnet van steegjes en
gangetjes en dat gold niet alleen
voor de Kerkstraat. Die waren bijna
overal. De meeste zijn bij
verbouwingen en dergelijke
verdwenen. Wij hebben er nog enige
van terug mogen vinden. In meerdere
huizen zijn ook nu nog grotere of
kleinere gedeelten van die oude
straatjes aanwijsbaar.
|
Aan de Kerkstraat hebben wij nog
enige jeugdherinneringen. Daar was
de melksalon van Van Wees, waar
zeldzaam verschijnsel in die tijd
ook meisjes kwamen. Het was de enige
gelegenheid waar dat het geval was.
Tante Betsie was daar dank zij haar
humor het onbetwiste opperhoofd.
Zij wist zo nodig de orde te
handhaven tussen de vele jongens en
meisjes van buiten de stad die in
's-Hertogenbosch op school zijnde hier
tussen de middag hun boterhammen
kwamen opeten bij een glas melk of
een kop chocolademelk. In de hoekjes
kon men dikwijls minnende paartjes
aantreffen.
Ook zien wij nog de rijtjes mensen
soms naar gelang de ernst van het
nieuws aangroei end tot een kleine
menigte voor het raam staan van J.J. Arkesteyn en Zoon
'telephoonnommer 79'. Want daar op no. 54 waar eens de bekende
historieschrijver Van Heurn gewoond
heeft werd toen de Provinciale Noord-Brabantsche en
's-Hertogenbossche Courant
uitgegeven. Belangrijke
gebeurtenissen kon men dan heet van
de naald lezen op een achter het
raam opgehangen 'Bulletin'. Toen
later de radio kwam was het met deze
publicaties die overigens ook bij
meerdere sigarenwinkels achter de
etalageruit werden aangebracht
afgelopen.
Onder de huizen aan de zuidzijde der
straat stroomde eens de Diest. Aan
die kant stond ook het fraaie huis
van burgemeester Van der Does de
Willebois. Het heeft moeten wijken
voor de bouw van het nieuwe
postkantoor. Wat daar ook verdween
dat was de laatste houten voorgevel
van 's-Hertogenbosch het huis dat de naam
droeg 'Het Fransche Kabinet'. In
1878 werd het afgebroken. Maar
gelukkig bleef er ook iets
bewaard. Dat is de fraaie
neogotische gevel op no. 34 aan de
noordzijde. Dit huis werd omstreeks
1840 gebouwd de steenhouwerij Glaudemans is er lang gevestigd
geweest nu is er de meubelzaak van
de firma Schreuder.
De Kerkstraat is een straat van
kerken maar ook een straat van
cultuur. De schuilkerk in het
Rederijkers- of Rhetoriestraatje
werd na de opheffing der kerk
Rederijkerskamer. Er werden
toneelvoorstellingen gegeven door
Moyses Bosch. Later werd de ruimte
tijdens de kermis verhuurd aan losse
theatertroepen. Ongeveer tegenover
genoemd straatje in het zesde huis
vanaf de Parade, was tot in de 17de
eeuw de Latijnse school gevestigd
zij werd ook wel Papenschool
genoemd. Aan deze kant van de straat
woonde en werkte de bekende drukker
Jan van Turnhout. Zo ook, tegenover
hem, de vermaarde drukkersfamilie
Scheffers.
De muziek: Marinus Ogier directeur
van onze muziekschool heeft in de
Kerkstraat gewoond evenals de
bekende leraar aan dezelfde school F.J. van der Heijden. Ook de familie
Spiero mogen we niet vergeten
evenmin als de Postharmonie. De
beroemde Bossche graveurfamilie Van
Berckel woonde eens in de
Kerkstraat. Het oude Bossche ambacht
der edelsmeedkunst wordt hier nog
altijd uitgeoefend namen als
Jonkergouw, Klaassen, De Leeuwen Teulings getuigen daarvan. Dorus
Hermsen woonde er evenals de bekende
kunstschilder en fotograaf A. Schuil
van wie men ook nog wel eens werk
tegenkomt. De bekende gebroeders
Mosmans beoefenden in het huis no.
57 dat de naam 'De Drie Papegaaien'
droeg de historie en de muziek.
Later zijn zij verhuisd naar het
naast gelegen pand no. 53 een
veranderde nummering is oorzaak van
het feit dat de huisnummers hier
elkaar niet in de gebruikelijke orde
opvolgen dat komt méér voor.
En dan heeft in de Kerkstraat een
telg van het
vermaarde financiergeslacht
Rothschild gewoond bankiers die
vorstenhuizen onderhielden en
oorlogen betaalden waardoor ze ook
een grote invloed gehad hebben op de
politiek in verscheidene landen.
Maar onze Jacques Rothschild was
blijkbaar van de arme tak hij
ventte manufacturen en betaalde!
3,78 belasting per jaar. Dat was in
de vorige eeuw.
Men heeft in de Kerkstraat ook
altijd gezorgd voor verschillende
activiteiten het was en is
allerminst een dooie straat. In ons
bezit is 'nog het door Jan Mosmans
geschreven boekje 'Versieringen en
Opschriften in de Kerkstraat 17-20
augustus 1904'. De gebroeders Mosmans hebben samen met Oorus
Hermsen en anderen toen een groot
aandeel gehad in de aankleding der
straat bij gelegenheid van het
bezoek van koningin Wilhelmina en
prins Hendrik aan 's-Hertogenbosch. Het is
ondoenlijk om binnen het bestek van
dit artikel alle gebeurtenissen
alle personen die er aan hebben
meegewerkt te vermelden. Er is zelfs
geen beginnen aan om de activiteiten
van de laatste jaren elie zowel in
de Hervormde kerk als op het
kerkpleintje zoveel culturele
vreugde hebben gebracht te
vermelden. Wel vinden wij dat het
daar een gezellig stukje straat
geworden is. Het wel eens misprezen
maar toch prettig aandoende
beeldengroepje dat daar geplaatst
werd ter ere van burgemeester Lambooij die zijn ambt van 1961 tot
1969 vervulde heeft daar een
aandeel in en zeker ook het terras
van het 'Café de Paris'.
Nog één activiteit willen wij tot
slot vermelden bij de eerste
verjaardag in ons Koninklijk Huis na
de inval der Duitsers op 10 mei
1940 heeft men in de Kerkstraat
niet geaarzeld in ruime mate de
nationale vlag uit te steken. Men
heeft dat moedige feestelijke
gebaar nadien zolang de oorlog
duurde echter niet meer mogen
herhalen....