Fransen toen de katholieken zich weer wat vrijer konden bewegen gebouwd en later nog vergroot. Dat was in 1691. In 1804 kwam er een nieuwe derde kerk klaar. Ook zij werd vergroot en wel in 1844 het was een kruiskerk met koepel in waterstaatsstijl. Toen die koepel bouwvallig werd besloot men tot de bouw van de tegenwoordige kerk die in 1905 klaar kwam. De drie laatstgenoemde kerken hebben op dezelfde plaats gestaan. Later heeft men enkele in de Hinthamerstraat voor de kerk staande huizen afgebroken waardoor dat prettig aandoende pleintje kon worden geschapen. Het geeft nu een ruime blik op de St. Jacobskerk die het bekijken alleszins waard is.
Dat waren de officiële kerken. Maar in de reformatietijd tussen de verovering der stad in 1629 en de komst der Fransen in 1672 heeft de parochie ook nog vier schuilkerken gekend waar de mensen slechts in het geheim naar toe konden. De oude katholieke kerken en kapellen waren of in protestantse handen gekomen ofwel zij werden voor militaire doeleinden gebruikt. Aan het einde van de Mgr. Prinsenstraat vindt men ook al op het terrein van het oude St. Jacobskerkhof achter twee open poortbogen de woningen der bejaarden die daar op het St. Jacobshof rustig kunnen leven. De straat zelf maakt hier een bocht naar links. Kijkt u eens even om die hoek en zie hoe keurig