Op het hoogtepunt van zijn bestaan strekte het kloostercomplex zich uit van de straat Uilenburg tot de stadswal en van de Walpoort tot ongeveer de Capucijnenpoort. Na 1629 vertrokken de meeste nonnen en stierf de gemeenschap uit. De kapel van dit middeleeuwse vrouwenklooster bestaat nog steeds ze bevindt zich aan de zuidkant van de Walpoort. Uit eerbied voor de oude naam nam in 1897 een nieuwe kloostergemeenschap het Gezelschap van Jezus Maria Jozef (JMJ) de naam Mariënburg over. Op de hoek van de Walpoort met de Sint Janssingel ligt een blok van zes arbeiderswoningen huisnummers 35 tot en met 45. Deze woningen werden in 1884 gebouwd in opdracht van fabrikant Willem Grasso ten behoeve van werknemers van zijn machinefabriek. De panden werden opgetrokken in een traditioneel ambachtelijke bouwstijl met een verzorgde detaillering. Onder de goot zit een bakstenen sierlijst in de voorgevel bevinden zich gietijzeren sierankers. Walpoort 35 heeft geheel rechts nog een zijingang Walpoort 45 heeft naast de ingang een klein éénruits raam. De arbeiderswoningen bezitten cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van een sociaaleconomische ontwikkeling als illustratie van arbeidershuisvesting tot stand gekomen in opdracht van een fabrikant.