POSTELSTRAAT

Postelstraat

De Postelstraat ten onrechte ook wel eens Apostelstraat genoemd dankt haar naam aan het voormalige Refugiéhuis der nog altijd bestaande Abdij van Postel. De Abdij had in 1258 van een vrijgevig Bosch poorter lambertus Sus genaamd daar een huis gekregen. Het Oude Waterstraatje later zou dat Capucijnenpoort worden leidde er via een bruggetje over de Diest heen. Postel was een voorname orde wat onder meer kan blijken uit

het feit dat meerdere kloosterlingen lid zijn geweest van de Illustere Lieve Vrouwe Broederschap en dat kon niet iedereen zo maar worden. In 1613 werd een gedeelte van het huis aan de Capucijnen verkocht en sindsdien draagt het straatje dan de naam Capucijnenpoort. In een ander deel van het opgeheven grote refugiéhuis werd het logement 'Het Keizershof' gevestigd welke naam nu gegeven wordt aan het ter plaatse gebouwde complex woningen. In 1857 hebben de zusters van J.M.J. de gebouwen gekocht en in 1868 lieten zij alles afbreken. Op het vrijgekomen terrein verrezen hun klooster met kapel en hun scholen die nu op hun beurt plaats hebben moeten maken voor bovengenoemde woningen. Tegenover de voormalige school bevindt zich het ouderlijk huis van de Bossche martelaar van Gorcum leonardus van Vechel. Dat is even ten noorden van het fraaie geveltje dat het bekende museumke 'De Brabantse Poffer' siert. Na afbraak van de gebouwen der zusters heeft men hier onder leiding van drs. H. Jansen in 1977 uitgebreide opgravingen verricht die heel wat hebben opgeleverd. Dat is te zien geweest op de tentoonstelling die in 1980 in het Brabants Museum 84 gehouden werd. En aangezien er over de opgravingen in 's-Hertogenbosch ook nog een boek zal uitkomen zullen wij daar verder maar het zwijgen toe doen de plaatsruimte zou voor

een gedegen beschrijving van alle vondsten ook te klein zijn.

De Stoofstraat dankt haar naam aan de badhuizen die in oude tijden in deze straat gevestigd waren. Men noemde zo'n huis toen 'stove' zij stonden niet zo goed bekend. Tegenover de Stoofstraat vindt u het oude Lamstraatje dat zijn naam zal danken aan het nabijgelegen huis 'Het Wit Lam' dat in dit steegje waarschijnlijk een achteruitgang gehad heeft. Door middel van een bruggetje heeft men het straatje nu op aantrekkelijke wijze verbonden met de Uilenburg.

Is het u wel eens opgevallen hoe mooi de Postelstraat is en hoeveel fraaie huizen er staan? Ook 's-Hertogenbosch heeft zijn huis met de hoofden de nummers 38 en 40. Daar ziet u in de voorgevel twee nissen de linker vertoont het aanschijn van Ambiorix een Gallisch vorst de rechter prijkt met het hoofd van Vercingetorix een Gallisch veldheer. Beiden zijn bekend omdat ze zijn opgestaan tegen de Romeinen. Het huis 'De Munt' no. 42 daarnaast dankt zijn naam aan het feit dat de Bossche Munt na veel geharrewar van de Mortel naar hier is overgeplaatst in oude tijden muntten steden veelal hun eigen geld. Over de prachtige entree van dit mooie huis hoeft niet veel verteld te worden die spreekt voor zichzelf. Evenals dit huis hebben ook veel andere panden in de Postelstraat een fraai interieur met meestal ook prachtige plafonds. Het is ondoenlijk om al die schoonheid hier te beschrijven. Wij maken een uitzondering voor een plafond in het huis no. 50 daarop prijken vier geschilderde portretten die van Vondel Rubens, Thorwaldsen en Galileï. Dichter, schilder, beeldhouwer en sterrenkundige kijken hier vanuit den hoge op u neer. Volstaan wij verder met de mededeling dat mooie oude interieurs met fraaie beschilderingen in 's-Hertogenbosch niet zeldzaam zijn.

Ook de Postelstraat heeft haar sluip- of schuilkerken gekend één was er te vinden in het bekende Huis van Boxtel. Het is te betreuren dat die oorspronkelijk fraaie maar sinds enige jaren beschadigde poort die eens aan de Uilenburg de uitgang van die schuilkerk sierde nog altijd niet hersteld is. Het huis no.50 vertoont op de eerste verdieping een groot sinds lang dichtgemetseld gat een doorgang die eens verbinding heeft gegeven met het Huis van Boxtel daarnaast. Vermoedelijk heeft die opening dienst gedaan als ontsnappingsmogelijkheid bij overvallen waaraan schuilkerken dikwijls blootstonden. Dan zal dat gat wel goed gecamoufleerd geweest zijn dat de kerkgangers daar een zekere handigheid in verkregen hadden is bij meerdere gelegenheden gebleken. Het huis no. 44 'Het Wapen van Luik' genaamd herbergde ook zo'n geheime kerk.
Verder stond ook in de Postelstraat een der vele gasthuisjes die 's-Hertogenbosch vroeger rijk was. Het was in 1443 opgericht door Margriet Spijkers die begijn was op het Klein Begijnhof waaraan het Begijnestraatje nog herinnert. Dit gasthuisje dat uit twee woninkjes bestond herbergde 'vier godvruchtige vrouwen van een eerbare conversatie en goede levenswandel'. Het was volgens de geschiedschrijver gevestigd 'in een gangetje aan de Postelstraat'. Dat zou het Begijnestraatje geweest kunnen zijn maar dat is niet zeker want de stad zat vroeger vol met die gangetjes en steegjes; wij hebben er meerdere tussen de huizen in mogen ontdekken die tegenwoordig vanuit de grotere straten niet meer te zien zijn. Tenslotte kende de straat schrik niet ook spookhuizen twee zijn officieel bekend en zij dragen de naam 'Het Groot Spookhuis' en het 'Klein Spookhuis'. Persoonlijk weten wij nog van een derde huis waar spoken de mensen het leven zuur maakten. Maar aangezien wij uw nachtrust niet in gevaar willen brengen zal het beter zijn ons van verdere bijzonderheden te onthouden.