was nodig om de stad die tot in de vorige eeuw
veel last van het water had watervrij te maken.

|

Bij het
rondeel tegenover het straatje Achter den Engel eindigt de stadsmuur en
begint de schuine helling van het talud onderaan |
langs de
Dommel een smal oevertje begroeid met dicht struikgewas
waar een paadje doorheen loopt. Ongeveer tegenover de Berewouthof bevond zich voorheen aan de vestingmuur
het Bastion Marie meer bekend als 'Het Bolwerck met de boompjes'. Op een
kaart van 1649 is dat evenals op andere kaarten nog te zien het was
rechthoekig en besloeg een ruimte gelijk aan ongeveer de helft van onze
tegenwoordige Parade later heeft er nog een molen op gestaan die de naam 'Nooitgedacht'
droeg. Later is dat afgebroken en kwam hier eveneens een groen afhellend
talud langs de Dommel. In 1974 werd ter hoogte van dit voormalige bolwerk
bij werkzaamheden door de gemeente een onderaardse gang ontdekt die tot aan
de Berewoutkazerne doorliep de gang was 1.50 meter hoog en heeft
vermoedelijk iets te maken gehad met het bolwerk maar zeker niet met de Berewoutkazerne die veel jonger is dan de gang.

Het
Capucijnerbrugje officieel de Mariabrug betekende het einde van de Westwal.
We komen nu bij de Wilhelminabrug of Stationsbrug van nu is de derde brug
die hier de Dommel overspant. De eerste was verouderd en versleten de tweede
werd bij de bevrijding in 1944
verwoest.
Wij vinden de derde brug een verfraaiing van het stadsentree niet het minst
vanwege het mooie beeldhouwwerk van Frans v.d. Burgt. U mocht dat best eens op uw gemak
bekijken want het vertelt de voornaamste feiten uit de geschiedenis onzer
stad vanaf
|
|
de stichting in 1185 tot aan de bevrijding in 1944. Aan deze zijde bevindt
zich in het rechtermuurtje van de oprit de gedenksteen voor de Bosschenaar P.L. Kerssens die hier bij de bevrijding op 27 oktober 1944
sneuvelde.
En hier eindigt de stadswandeling langs de
vestigingswerken van ’s-Hertogenbosch.